Behoefte aan keurmerk voor groene stroom

Circa 85% van alle in Nederland verkochte groene stroom wordt opgewekt met binnenlandse en buitenlandse biomassa. De herkomst hiervan is echter twijfelachtig. 

Voorbeelden van biomassa, waarmee de groene stroom wordt opgewekt zijn vloeibare resten van de papierindustrie (black liquor genaamd) (Shell), frituurolie en schilfers van palmpitten (Essent). Eon Benelux en een aantal particuliere biomassaverwerkers verstoken papierslib, vooral afkomstig van de oude kranten van bijna heel Nederland. Nieuwkomer Energiedirect koopt zijn groene stroom op de vrije markt en kiest daarbij voor de goedkoopste aanbieder, maar heeft geen duidelijk inzicht welke duurzame brandstoffen zijn gebruikt.

Alle voornoemde aanbieders verkopen hun "groene" stroom en voldoen aan alle wettelijke richtlijnen. Gaslicht.com is echter van mening, dat "groene" stroom niet zondermeer groen te noemen is. Allerlei relativeringen kunnen gemaakt worden, die groene stroom een twijfelachtig imago geven. Bijvoorbeeld:
1. Papierslib klinkt schoon, maar de meeste schone vezels zijn verwijderd en wat resteert zijn afgekeurde vezels, inktresten en wat onschuldige vulstoffen.
2. Black liquor van Shell bevat ook vieze afvalstoffen, die bij het verstoken in de lucht verdwijnen.
3. Palmpitresten komen uit Maleisië, wat veel stookolie voor transport vraagt.
4. Aan afvalhout kleven chemische verfresten.
5. Diermest is vaak afkomstig uit de door velen verfoeide bio-industrie.
6. Energiedirect kan op de vrije markt ook stroom afkomstig uit huisafval of kippenmest inslaan, wat door de afnemers niet controleerbaar is. 

De zo broodnodige transparantie ontbreekt, temeer daar Certiq, de instantie die de aanbieders van duurzame energie controleert, de informatie over de samenstelling van de biomassa niet mag openbaren.  

Ook bij andere vormen van groene energie kunnen kanttekeningen gemaakt worden. Zonne-energie wordt bijvoorbeeld opgewekt met zonnepanelen, grotendeels bestaande uit glas en silicium, waarvan de fabrikage meer stroom heeft gevraagd dan het zonnepaneel in zijn hele leven zal besparen. Ook het plaatsen van een windturbine vraagt veel energie.

Voor duurzame energie wordt een ruime definitie gehanteerd door de overheid, waarbij de EG-richtlijn van duurzame elektriciteit wordt gevolgd. De ruime definitie leidt er toe dat consumenten zelf aan de slag moeten, als zij het kaf van het koren willen scheiden. Enkele milieuorganisaties proberen samen met onder meer energiebedrijf Essent sinds enkele maanden een keurmerk van de grond te tillen om de consumenten beter te informeren. Volgens hen is pas sprake van groene stroom, als de aanbieders investeren in  nieuwe, schonere productiemethoden.

Hoogleraar Reijnders in milieurecht bevestigt in de Volkskrant dat transport van biomassa slechts voor maximaal 10% meetelt bij de uitstoot. "Belangrijker is bijvoorbeeld of op de plek waar het hout vandaan komt opnieuw bos wordt aangeplant. Als dat niet gebeurt, is er netto sprake van veel uitstoot van broeikasgassen."

Een initiatief om via de stichting Milieukeur tot zo'n scherpere definitie voor duurzame elektriciteit te komen, krijgt echter geen instemming van de verantwoordelijke ministeries.

Mede door de aanhoudende verwarring zijn aanbieders van groene stroom ook zelf bezig om intern richtlijnen op te stellen. NUON en Essent volgen beide een koers, die aansluit op het eigen bedrijfsbeleid. Gaslicht.com hoopt, dat beide bedrijven elkaar hierin zullen vinden. Alleen dan zal er duidelijkheid voor de consument ontstaan.