De politiek over recente problemen in de energiemarkt

De kranten staan bol van het faillissement van EnergyXS, het vijf na grootste energiebedrijf in Nederland. Ook de vermeend onveilige gasinstallaties roepen twijfel op.
Doet de politiek iets voor u? Is dit tevens de dood van de liberalisering van de energiemarkt?

Hier volgt een korte samenvatting van de discussie tussen de minister van Economische zaken met de Tweede Kamer:

Intimidatie door derden
Grote energiebedrijven maken misbruik van de situatie door de gedupeerde consumenten min of meer in te lijven door ze angst in te boezemen. Sommige energiebedrijven dreigen zelfs met afsluiting. De minister is hier fel tegen gekant en onderzoekt dit diepgaand.

Onrechtmatig verkregen klantgegevens voor commerciële doeleinden gebruikt?
De klantenbestanden van EnergyXS mogen alleen gebruikt worden voor operationele doelen. Eventueel onjuist handelen wordt diepgaand onderzocht.

Bij overname van klanten te hoge tarieven berekend?
Voorop staat de behoefte aan goede informatie aan de gedupeerde consumenten, vooral als hogere tarieven worden berekend. Dit is de taak van de energiebedrijven. Hogere tarieven zijn soms onvermijdelijk. In ieder geval zal de minister de regelgeving voor toekomstige situaties aanscherpen.

Ziet u iets terug van te hoge voorschotbedragen?
Waarschijnlijk niet. Het nieuwe energiebedrijf hoeft te veel betaalde voorschotbedragen bij de failliete leverancier niet te compenseren. 

Mogen netbeheerders hun niet inbare kosten verhalen op de afnemer?
De netbeheerders moeten eerst op de curator van het failliete bedrijf een beroep doen. De minister is er fel tegen gekant, dat afnemers in eerste instantie op moeten draaien voor oninbare kosten en daardoor aan de netbeheerders een dubbele vergoeding moeten betalen. Hierover loopt nog een juridisch onderzoek.

Wat is de rol van de netbeheerder?
Hij coördineert en administreert, maar heeft zelf geen commercieel belang bij de gang van zaken. Of er toch dubieuze banden zijn met energieleverancier swordt onderzocht door de minister. Dat is uit den boze. Onafhankelijkheid van de netbeheerder is cruciaal voor het functioneren van de vrije energiemarkt.

Risico voor de consument om alles op één factuur te laten zetten.
Formeel heeft de klant in de vrije markt twee contracten; één met de netbeheerder voor aansluiting en transport, en één met de leverancier voor de levering. De klant kiest vervolgens of hij twee nota's ontvangt, of de leverancier mandateert om de transportkosten voor hem af te dragen aan de netbeheerder, zodat hij één gecombineerde nota ontvangt.

De risico's moeten in de algemene voorwaarden van de leverancier (de kleine lettertjes) zijn meegedeeld. Die risico's leken aanvankelijk, dat in geval van faillissement de transportkosten soms dubbel worden betaald, maar dat is door juristen (gelukkig) voorkomen.
 
Lessen voor de toekomst
De minister zal lering trekken uit alles wat de afgelopen maand na het faillissement van EnergyXS mis is gegaan en zal de regelgeving er op aanpassen.

rol voor de Dte?
DTe is toezichthouder. DTe zal indringend toetsen of een aspirant leverancier aan de vergunningsvoorwaarden voldoet, bovendien, als er toch een faillissement ontstaat, toezicht op en ondersteuning bij een goede faillissementsafwikkeling.

Controle op gasinstallaties in huizen in orde?
Gemeenten zijn verantwoordelijk voor het toezicht op gas- en elektra-installaties. Uit recent, onafhankelijk onderzoek blijkt  dat de veiligheid van installaties in woningen hoog is. Toch moeten gemeenten hun verantwoordelijkheid nemen. De overheid vervolgt dit. Periodiek onderzoek door de brandweer is een optie, die onderzocht wordt.

Wie controleert de controleurs?
De mate van toezicht door netbeheerders is gebonden aan strenge regels en normen. Het toezicht op de naleving van deze regels is toebedeeld aan de DTe. De minister heeft geen aanwijzingen dat de netbeheerders hun verantwoordelijkheden te licht opvatten. Toch worden de regels nog verder aangescherpt en wettelijk vastgelegd.

De verantwoordelijkheidsverdeling voor de installaties binnenshuis, dat wil zeggen, na de meter, ligt primair bij de eigenaar van een woning. De woningeigenaar heeft dus de taak om ervoor te zorgen dat de woning over een veilige installatie beschikt.

De gemeente moet de naleving van deze taak door de woningeigenaar controleren. Het Rijk ziet er op zijn beurt op toe dat gemeenten deze verantwoordelijkheid naar behoren invullen.

Bron EnergyMatch 19 september 2003