Slimme meter en één energierekening

Het wisselen van energieleverancier moet goed gaan. Ook moet een consument gemakkelijk toegang hebben tot informatie om de voor hem verstandigste keuzes te kunnen maken. En alle huishoudens krijgen een slimme meter. Dat en nog meer staat in het wetsvoorstel dat het Ministerie van Economische Zaken aan de Tweede Kamer heeft gestuurd waarmee de Elektriciteitswet 1998 en de Gaswet worden gewijzigd. 

Het doel van de wetswijziging is de kleinverbruikersmarkt voor elektriciteit en gas te verbeteren. De belangrijkste elementen van het wetsvoorstel zijn de uitrol van slimme elektriciteits- en gasmeters naar ieder huis.

Alle Nederlandse huishoudens krijgen in de komende zes jaar een zogenoemde slimme meter. Dit is een elektriciteits- of gasmeter die op afstand uitleesbaar en aanstuurbaar is en die bepaalde toepassingen als prepaid, afschakelen en dimmen mogelijk maakt.  Op zo'n meter is precies te zien hoeveel gas en elektriciteit wordt verbruikt en hoeveel dat kost.

Door actuele online beschikbare meterstanden wordt de eindafrekening betrouwbaarder en gaan verhuizingen en switches soepeler. Ook toepassingen als de teruglevering van duurzaam opgewekte elektriciteit wordt door de slimme meter ondersteund. 

De netbeheerder is verantwoordelijk voor de uitrol en het beheer  van de slimme meters en de energieleverancier is verantwoordelijk voor het uitlezen en verwerken van meetgegevens. De meterhuur wordt gereguleerd door de Directie Toezicht Energie (DTe).

Einde vrije metermarkt
Dat betekent dat de vrije metermarkt wordt gesloten. Een consument kan er nu nog voor kiezen andere bedrijven dan netbeheerders opdracht te geven een nieuwe meter te plaatsen en die door hen te laten uitlezen. Dat kan straks niet meer. Niemand anders dan de regionale netbeheerder mag de meters plaatsen. 

Eén rekening voor leverings- en transportkosten
Behalve de plaatsing van de nieuwe meter wordt ook de definitieve invoering van het zogeheten 'leveranciersmodel' geregeld. Dat betekent dat consumenten straks nog maar één rekening mogen krijgen. Die rekening is afkomstig van hun leverancier en omvat zowel de leveringskosten als de transportkosten. De klant heeft dus nog slechts te maken met één aanspreekpunt. Nu is nog wel eens onduidelijk of hij bij de leverancier of bij de netbeheerder moet zijn met klachten. Ook krijgt hij soms een aparte rekening voor de transportkosten van gas en elektriciteit en worden deze transportkosten in andere gevallen wel in de rekening van de leverancier meegenomen. 

Tevens wordt met dit wetsvoorstel de kleinverbruikersgrens voor gas gewijzigd. Door deze wijziging wordt een groot aantal bedrijven met een zeer fors gasverbruik dezelfde keuzevrijheden geboden als bedrijven met een afname van meer dan 170.000 m3 per jaar.